«دانه‌ انجیر معابد»: روایتی از امید و بیداری در دل تاریکی پلاک ۵۲

فیلم «دانه انجیر معابد» ساخته‌ی محمد رسول‌اف، کارگردان ایرانی در تبعید که موفق به دریافت جایزه ویژه هیات داوران جشنواره کن شده بود، جایزه منتقدان عرب برای فیلم‌های اروپایی را نیز کسب کرد. در مجموع، نقد فیلم دانه انجیر معابد بر جنبه‌های سیاسی، قانونی، ساختاری و اجرایی آن تأکید دارند و اشاره دارند که این فیلم بیشتر به‌عنوان یک اثر سیاسی و ایدئولوژیک شناخته می‌شود تا یک اثر سینمایی با محتوا و درام برجسته. منتقدان بر این باورند که فیلم به‌شدت به اعتراضات سال ۱۴۰۱ پرداخته و برای بسیاری از مخاطبان، این انتخاب یک استراتژی سینمایی است تا جنبه‌های سیاسی خود را از طریق این اعتراضات به نمایش بگذارد. فیلم دانه‌ی انجیر معابد از نظر فنی در بخش‌هایی معمولی و در بخش‌هایی بسیار ابتدایی و سطح پایین است. رسول‌اف در کارگردانی اثر فاقد هرگونه امضای بصری و یا استتیک منحصربه‌فرد است.

این ماجرا که در فیلم حدوداً چهل دقیقه به طول می‌انجامد فضایی امنیتی را به تصویر می‌کشد تا به ما نشان دهد که بازپرس با خانوادۀ خود نیز مانند مجرمین برخورد می‌کند و به دنبال پیدا شدن سلاح خود به هر قیمتی است. مثل مخفی شدن دختر کوچک در اتاقکی در باغ که پدر نه‌تنها در جست‌وجوی اولیه مکانی که از بچگی با آن آشناست، او را پیدا نمی‌کند بلکه در ادامه نیز متوجه صدای موسقی نمی‌شود تا زمانی که دختر از بلندگو استفاده کند. از طرفی دختر که با ترس به آن انباری پناه آورده با خیال راحت شروع به تست کردن نوارهای کاست مختلف کرده و با خیال راحت همان‌جا استراحت می‌کند و… انگار نه انگار که در دل فضای ملتهب تعقیب و گریز بوده‌ایم. متأسفانه فیلمنامه جرئت رفتن به سمت فضایی مالیخولیایی که مثلاً گم‌شدن اسلحه بهانه باشد و این بهانه باعث بشود که کاراکتر پدر (یا همان نام پدر فرویدی) به منتها‌الیه جنون و شکنجه و کشتار برسد و در آخر ببینیم که حتی اسلحه‌ای از ابتدا گم نشده بوده است.

این مسئله باعث شده که فیلم «دانه انجیر معابد» به‌عنوان اثری سیاسی و نه اجتماعی در نظر گرفته شود که قصد دارد موضوعات خاصی را به شکلی سطحی مطرح کند. در همین راستا، مجله سینمایی «ورایتی» به‌عنوان یکی از معتبرترین منابع نقد و بررسی سینما، در واکنش به نقد فیلم دانه انجیر معابد به‌طور خاص آن را مورد بررسی قرار داده است. ورایتی فیلم را به‌عنوان اثری با رتبه و امتیاز بالا در جشنواره‌های جهانی معرفی کرده، اما در عین حال به نقص‌های ساختاری و سیاسی آن اشاره کرده است. این نشریه با ارزیابی دقیق و تحلیلی از فیلم، بر ضعف‌های فنی و اجرای ضعیف آن تأکید کرده و این اثر را صرفاً یک پروژه سیاسی و نه یک فیلم سینمایی جدی دانسته است.

فیلم دانه انجیر معابد داستانی عاطفی و اجتماعی را روایت می‌ کند که به بررسی روابط خانوادگی و چالش‌ های اجتماعی در ایران می‌ پردازد. داستان حول محور یک خانواده می‌ چرخد که با مشکلات و تنش‌ های ناشی از فشارهای اجتماعی و سیاسی مواجه هستند. این فیلم نخستین بار در ۲۴ مهٔ ۲۰۲۴ در هفتاد و هفتمین جشنواره فیلم کن به نمایش درآمد[۳] و برنده جایزهٔ ویژهٔ هیئت داوران جشنوارهٔ کن شد.[۴][۵][۶] رسول‌اف پیش از اکران فیلمش توسط مقامات ایرانی به هشت سال زندان محکوم شد.

این اثر در فضایی تیره و غنی از جزئیات تصویری روایت می‌شود و با تمرکز بر پیچیدگی های انسانی و تاثیر ساختارهای اجتماعی بر زندگی فردی، مخاطبان خود را به تأملی عمیق فرا می‌خواند. این فیلم دربارهٔ یک قاضی دادگاه انقلاب تهران است که با شدت گرفتن اعتراض‌های سراسری به‌طور مرموزانه‌ای اسلحه‌اش گم می‌شود. این فیلم به ما یادآوری می‌ کند که هنر می‌ تواند ابزاری برای تغییر و آگاهی باشد و می‌ تواند صدای کسانی باشد که در زیر فشارها و محدودیت‌ ها قرار دارند. با تماشای این فیلم، بیننده به دنیای پر از تنش و احساسات عمیق وارد می‌ شود و به تفکر درباره مسائل اجتماعی و سیاسی دعوت می‌ شود. این اثر، به عنوان یک نماد از مقاومت و امید، در تاریخ سینمای ایران و جهان باقی خواهد ماند. فیلمسازان صنعت اپوزیسیون معمولاً مشکل اصلی سینمای ایران را سانسور معرفی می‌کنند.

تشویقی که اگر رسول‌اف میکروفون را برای تشکر از همه کسانی که ساخت فیلم را ممکن کردند، در دست نمی گرفت، ادامه می‌یافت. فیلم با نمایش تضادهای درونی شخصیت‌ها و کشمکش‌های آن‌ها در مواجهه با وقایع جامعه، تصویری تکان‌دهنده و تأثیرگذار از تأثیر قیام “زن، زندگی، آزادی” بر زندگی شخصی و خانوادگی افراد ارائه می‌دهد. داستان فیلم بر محور شخصیت “ایمان” متمرکز است، قاضی تحقیقاتی که در تقابل میان تعهدات شغلی و ارزش‌های اخلاقی گرفتار آمده است. ایمان، در میانه‌ی یک نظام قضایی پیچیده و اغلب متضاد، ناچار به تصمیماتی دشوار می‌شود که هر یک پیامدهای عمیقی بر زندگی او و دیگران دارد. حضور شخصیت‌های مکمل نظیر “نجمه” و “سانا” نیز با ایجاد تنوع در روایت، چشم‌اندازهای مختلفی از تقابل های اجتماعی و عاطفی ارائه می‌کند.

بازی بازیگران کمابیش در حد قابل قبولی است، اما بازی سهیلا گلستانی چند سر و گردن از دیگران بالاتر است. «دانه انجیر معابد»، فیلم نامزد اسکار که به صورت مخفیانه در ایران فیلمبرداری شده و از اعتراضات زنان در سال ۲۰۲۲ الهام گرفته ، آثار جدید پیشگامانه‌ دنیای سینمای ایران را برجسته می‌کند. در فیلم دانه انجیر معابد، شخصیت اصلی، زنی است که در تلاش است تا با چالش‌ های زندگی روزمره‌ اش کنار بیاید. او با مشکلاتی از جمله فشارهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی رو به رو است که بر روی روابطش با اعضای خانواده‌ اش تأثیر می‌ گذارد.

بعد از این صحنه و این عاقبت تصادفی و الاهیاتی، شاهد تصاویری آرشیوی از شادی زنان در جنبش مهسا هستیم و آخرین تصویر هم دختری را از پشت سوار بر موتور نشان می‌دهد که دستش را به نشان پیروزی بالا برده و پشت ترکِ یک مَرد نشسته است. از آنجا که فیلم ناخودآگاه فیلم‌ساز را لو می‌دهد این قاب گویاتر از هر هیاهوی دیگری در فیلم و پیرامون فیلم است. در این بین شباهت بیش از حد یک سکانس از فیلم با فیلم بادیگارد ساختۀ ابراهیم حاتمی‌کیا نیز جالب توجه است. صحنۀ رسیدگی زن به همسرش و آماده‌کردن او برای مثلاً انجام وظیفه و خدمت، بسیار یادآور صحنه‌ای مشابه در فیلم حاتمی‌کیاست؛ این‌همه شباهت در پرداخت به یک صحنه آن‌ هم از دو فیلسمازی که به‌طور مشخص دو طیف مقابل یکدیگر به لحاظ ایدئولوژیک هستند، کمی عجیب است. اینکه هر دو این لحظه را یک‌جور می‌بینند و یک‌جور می‌سازند، تحلیلی فراتر از تحلیل فیلم طلب می‌کند و سوای دکوراتیو بودن این سکانس در هر دو فیلم (در فیلم رسول‌اف بیشتر)، علامت سؤال‌های زیادی را در ذهن مخاطب ایجاد می‌کند. دانه انجیر معابد به کارگردانی محمد رسول’اف، نمونه‌ای برجسته از سینمای معاصر ایران است که با رویکردی انتقادی و ساختاری متفکرانه، چالش های بنیادین اجتماعی و اخلاقی را بررسی می‌کند.

داستان فیلم «دانه‌ی انجیر معابد» حول محور جنبش زن، زندگی، آزادی در ایران می‌گذرد. این فیلم دربارۀ یکی از کارمندان قوه قضائیه (با بازی میثاق زارع) است که به تازگی به سِمت بازپرس ارتقای شغلی پیدا کرده و بر اساس حساسیت امنیتی که شغل جدید دارد اسلحه‌ای برای محافظت شخصی، به او داده شده است. و فیلم با همین تصویر شروع می‌شود؛ در اولین نما دست شخصی را می‌بینیم که در حال شمردن و دادن تعدادی فشنگ به شخص دیگری است و او نیز با خودکار شخصی خود، برگه‌ای را امضا می‌کند. در ادامۀ داستان این ترفیع مقام، همزمان با شدت گرفتن اعتراض‌های سراسری و جنبش زن، زندگی، آزادی می‌شود و در این‌ بین اسلحۀ کاراکتر بازپرس گم می‌شود. فیلم دانه انجیر معابد، اثر محمد رسول‌ اف، یکی از مهم‌ ترین و جنجالی‌ ترین آثار سینمای ایران است. فیلم دانه انجیر معابد به بررسی موضوعات اجتماعی و سیاسی در ایران پرداخته و داستانی پرتنش و عاطفی را روایت می‌ کند.

صرف گفتن حرف‌های خوب و نیت‌های خوب باعث ساخت اثری خوب نمی‌شود و گاهاً ضعف تألیف می‌تواند منجر به کارکردی معکوس شود. فیلم سینمایی دانه انجیر معابد با داستانی تأثیرگذار، کارگردانی خلاقانه و بازیگری‌های بی‌نقص، نمونه‌ای شاخص از سینمای معناگرا و انتقادی است. این فیلم نه تنها یک اثر هنری، بلکه دعوتی به تفکر درباره‌ی جایگاه انسان در مواجهه با پیچیدگی‌های اخلاقی و اجتماعی است و به همین دلیل، مخاطبان جدی سینما را مسحور خود خواهد کرد. فیلم به خوبی نشان می‌ دهد که چگونه فشارهای اجتماعی و سیاسی می‌ توانند بر زندگی روزمره افراد تأثیر بگذارند و چگونه هر نسل به شیوه‌ ای متفاوت به این چالش‌ ها واکنش نشان می‌ دهد.

میثاق زارع در نقش ایمان، توانسته است شخصیت پیچیده‌ای را با مهارتی بی‌نظیر به تصویر بکشد. او با تمرکز بر جزئیات احساسی و رفتاری، درگیری‌های درونی شخصیت را ملموس می‌کند. سهیلا گلستانی نیز با ارائه‌ای قدرتمند، بُعد انسانی شخصیت خود را به نحوی اثرگذار آشکار می‌سازد و تعامل این دو بازیگر، یکی از نقاط قوت برجسته فیلم به شمار می‌رود. در هر حال تا دوسوم ابتدای فیلم، فیلمساز موفق شده موقعیت محوری نفس‌گیری به ما نشان دهد با شخصیت‌های قابل فهم و یک معمای اصلی و ریزه‌کاری‌‌هایی در پرداخت به کشمکش درونی آدم‌ها. مسئله‌ اعتراف، فشار برای اقرار و بازنمایی حس اضطراب‌آلود اعتراف نیز با ظرافت‌هایی به طور بجا و درست، در اثر گنجانده شده و اگر فیلم فرضاً در دقیقه‌ ۱۲٠ با پایانی متفاوت تمام می‌شد، چه‌بسا با فیلمی مهم، جدی و ماندگار روبه‌رو می‌شدیم.

این فیلم به نمایندگی از آلمان به‌عنوان بهترین فیلم بین‌المللی برای رقابت در نود و هفتمین دوره جوایز اسکار انتخاب شده است.[۷] همچنین این فیلم توانست نامزد جایزه «بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان» از هفتاد و هشتمین دوره جوایز بفتا که در ۱۶ فوریه ۲۰۲۵ برگزار خواهد شد شود. سهیلا گلستانی، بازیگر فیلم دانه انجیر معابد که امشب برای دریافت جایزه اسکار رقابت می‌کند، با حکم یک سال زندان و ۷۴ ضربه شلاق مواجه است. فیلم درام “دانه انجیر معابد” ساخته محمد رسول اف، داستان یک قاضی ایرانی را روایت می‌کند که در جریان اعتراضات اجتماعی کشور، با چالش‌های بزرگی مواجه می‌شود.وی پس از گم شدن اسلحه‌اش، به همه اطرافیانش از جمله خانواده‌اش مشکوک می‌شود. فیلم دانه‌ی انجیر معابد 2024 (The Seed of the Sacred Fig) ساخت کشور آلمان، فرانسه، ایران، در ژانر درام ، جنایی ، هیجان انگیز به کارگردانی Mohammad Rasoulof است.

وقتی اسلحه‌اش ناپدید می‌شود، به همسر و دخترانش مشکوک می‌شود و اقدامات سخت‌گیرانه‌ای را اعمال می‌کند که با فروپاشی قوانین اجتماعی، روابط خانوادگی را تیره می‌کند. اسناد به دست آمده از آرشیو ملی بریتانیا نشان می‌دهد که بریتانیا تلاش‌های آمریکا برای اعمال تحریم‌های اقتصادی و تجاری علیه ایران و طرح نظامی برای حمله به اهداف حیاتی در خاک ایران را رد کرده است تا مواضع تهران را تغییر دهد. هنرمندان ایرانی سازنده انیمیشن «در سایه سرو» که نامزد اسکار شده، پس از روزها انتظار در عمان، روز شنبه اول مارس، ویزای خود را از سفارت آمریکا دریافت کردند و راهی آمریکا شدند، آنها امیدوارند که به موقع برسند. ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم. ✅ بر طبق اعلام تولید کنندگان آثار شبکه نمایش خانگی هر فایل دانلود شده برای استفاده توسط یک خانواده در نظر گرفته شده است لذا حتی المقدور از انتشار فایل خریداری شده برای سایرین خودداری نمایید. ✅ این فایل ها توسط شرکت پخش کننده فیلم، آپلود و در اختیار شما قرار گرفته اند و تمامی مبالغ پرداختی مستقیما به حساب تولید کننده واریز می گردد.

در نهایت، فیلم دانه انجیر معابد به بررسی موضوعاتی چون امید، مقاومت و عشق در شرایط سخت می‌ پردازد و پیام‌ های عمیقی را درباره زندگی و روابط انسانی منتقل می‌ کند. پلاک۵۲ ، یک رسانه دیجیتالی چند رسانه ای ( مالتی مدیا) فرهنگی، اجتماعی و هنری است که برای پارسی زبانان منتشر می شود. آرمان هیات تحریریه و هنرمندان پلاک ۵۲ این است که محتوای اصیل و ناب مطابق با ارزش های فرهنگ ایرانی و اخلاق مدار تهیه و در اختیار هم وطنان خصوصا ایرانیان و پارسی زبانان مقیم کانادا و آمریکا، قرار گیرد. در کنار انتشار مجله دیجیتالی،‌ ما از برگزاری کنسرت های موسیقی، اجرای تیاتر، نمایش فیلم و نمایشگاه هنرهای تجسمی حمایت می کنیم. همچنین محصولات فرهنگی و هنری مانند فیلم تیاتر، فیلم سینمایی ، داستان صوتی و کتاب الکترونیکی در وب سایت پلاک ۵۲ در اختیار علاقمندان قرار می گیرد. هدف ما در پلاک ۵۲ کمک به ایجاد نوعی سبک زندگی است که در آن فکر و محتوای اصیل جاری باشد.

یکی از منتقدان به‌طور خاص از این امر انتقاد کرده و می‌نویسد که این فیلم‌ها، در حقیقت هیچ‌گونه نوآوری در متن و اجرا ندارند و فقط به‌دنبال جلب توجه از طریق شکستن تابوها هستند. در بخش دیگری از نقد فیلم دانه انجیر معابد، برخی از منتقدان به ساختار فیلم اشاره کرده‌اند. آنها فیلم را در حد یک اثر سینمایی با اجرا و متن ضعیف توصیف کرده‌اند که به‌جای پرداختن به جزئیات و ریزه‌کاری‌های دراماتیک، بیشتر بر جنبه‌های بیرونی و بحث‌های سیاسی تمرکز کرده است.

اما فیلم‌هایی نظیر دانه انجیر معابد نشان می‌دهند که معرفی سانسور به‌عنوان مشکل اصلی سینمای ایران، آدرس غلطی است. در این فیلم زنان حجاب ندارند، قریب به ۱۰ صحنه فیلم روی تخت زن و شوهر داستان و همچنین در حمام است، برخی الفاظ ممنوعه در سینمای ایران از دهان شخصیت‌ها شنیده می‌شود و… . اما آش همان آش و کاسه همان کاسه است و فیلم جناب برانداز از حداقل‌های سینمایی در متن و اجرا بی‌بهره است.

در دنیایی که سینما به عنوان یک ابزار قدرتمند برای بیان واقعیت‌ ها و نقد اجتماعی شناخته می‌ شود، فیلم دانه انجیر معابد به عنوان یک اثر برجسته، نه تنها به تصویر کشیدن زندگی روزمره ایرانیان می‌ پردازد، بلکه به عمق چالش‌ های موجود در جامعه‌ ای تحت فشار می‌ پردازد. در این مقاله آگاهی بخش به بررسی نقد فیلم دانه انجیر معابد، جدیدترین اثر محمد رسول‌اف که به‌عنوان نماینده آلمان در اسکار ۲۰۲۵ معرفی شده است و تحلیل‌های انتقادی برخی از مهم‌ترین نکات پیرامون این فیلم می‌پردازیم که توسط منتقدان مطرح شده‌اند. اما این فیلم در عرصه سینما و همچنین در جشنواره‌های بین‌المللی مانند کن، با واکنش‌های متفاوتی مواجه شده است. در کنار نقدهای سیاسی، برخی منتقدان به جنبه‌های قانونی و محتوای غیرقانونی فیلم نیز اشاره کرده‌اند. بر اساس نظرات برخی از منتقدان، فیلم‌هایی مانند «دانه انجیر معابد» با تکیه بر مضامین جنسی و تابوهای فرهنگی ایران، در ظاهر به مخالفت با سانسور پرداخته‌اند. در حالی که در واقع، برخی از این فیلم‌ها بیش از آنکه تلاش کنند مشکلات واقعی سینمای ایران را به تصویر بکشند، با نمایش صحنه‌های بی‌حجابی، الفاظ ممنوعه و لحظات غیراخلاقی، تنها قصد دارند تا مرزهای قانونی و فرهنگی را زیر پا بگذارند.

هرچند خواب انقلاب زنانه آن‌طور که امثال رسول‌اف انتظار داشتند تعبیر نشد ولی فاندها و پروژه‌های خوبی نصیب ایشان کرد. محمد رسول’اف با بهره‌گیری از یک زبان سینمایی منحصر به فرد و استفاده هنرمندانه از سکوت، ایجاز و جزئیات بصری، به شکلی ظریف به واکاوی نابرابری ها و تناقض های اجتماعی می‌پردازد. رویکرد او در خلق فضایی سرد و سنگین، تاثیر روایت را دوچندان می‌کند و به مخاطب امکان می‌دهد درگیر تنش‌ها و پرسش‌های مطرح شده در فیلم شود.

قطعا اولویت انتخاب فیلمهای ساخت خود آلمان بوده اما یا اون فیلمها ضعیف بودن یا آلمان دیده که فیلمهای این مدلی ایرانی مثل فروشنده بخت زیادی برای جایزه بردن دارن. رسول‌اف فیلمنامه را نوشت و میثاق زارع و سهیلا گلستانی را به ترتیب در نقش‌های اصلی زوج وفادار به رژیم یعنی ایمان و نجمه انتخاب کرد. گلستانی خودش در اعتراضات علیه حجاب شرکت کرده بود و به همین دلیل بازداشت شده بود.[۲۶] رسول‌اف مهسا رستمی و ستاره ملک را به ترتیب برای نقش دختران رضوان و ثنا انتخاب کرد.

فیلم «دانه‌های انجیر معابد» (The Seed of the Sacred Fig )، جدیدترین اثر محمد رسول‌اف، فیلمساز برجسته ایرانی، در سال 2023 به صورت مخفیانه در ایران فیلمبرداری شده و در بخش مسابقه جشنواره کن 2024 به نمایش درآمد. این فیلم با استقبال گرم منتقدان و تماشاگران روبرو شد و توانست جایگاه ویژه‌ای در سینمای ایران و جهان پیدا کند و محمد رسول‌اف،جایزه ویژه هیات داوران جشنواره کن را کسب کرد. فیلم «دانه انجیر معابد» که برای نخستین بار در جشنواره فیلم کن در فرانسه به نمایش درآمد، برنده جایزه ویژه هیئت داوران این جشنواره شد و همچنین به‌عنوان نماینده رسمی آلمان برای اسکار ۲۰۲۵ در بخش بهترین فیلم بین‌المللی معرفی شد.

با هدف آگاهی بخشی در زمینه های مختلف خبری، علمی، آموزشی، اقتصادی، فرهنگی و … راه اندازی شده است. و امید است با حمایت شما عزیزان بتوانیم گای مفید و موثر در این زمینه برداریم. از این رو از شما خوانندگان سایت آگاهی بخش خواستاریم با ارائه نظرات خود راهنمای نویسندگان این سایت باشید. ✅ هر یک از فایل ها بر روی سرورهای داخل و خارج از ایران و با بالاترین سرعت اینترنت شما در دسترستان قرار خواهد گرفت. ستاره عبدالمالکی»، «زهرا رستمی»، «امینه مزروعی» و «نیوشا آخشی» از جمله بازیگران فیلم به شمار می روند.

درختان انجیر معابد نه تنها از نظر زیست‌ محیطی اهمیت دارند، بلکه به عنوان نمادهای فرهنگی و مذهبی نیز شناخته می‌ شوند. خبرهای مرتبط با ایران در ۲۴ ساعت گذشته در رسانه‌های خارجی بازتاب داشت و موضوعاتی از جمله حضور آثار سینمای ایران در اسکار، تنش دیپلماتیک ترکیه و ایران و نیز ابعاد فرود سوخوی ۵۷ روسی در ایران، مورد توجه این رسانه‌ها قرار گرفت. کارگردان این فیلم، محمد رسول اف، به دلیل فعالیت‌های هنری‌اش از ایران خارج شده و در حال حاضر در آلمان زندگی می‌کند.

او همچنین با چالش‌ های مربوط به تربیت فرزندانش و حفظ هویت خانوادگی‌ اش در دنیای پر از تنش و ناامنی دست و پنجه نرم می‌ کند. این اثر که محصول مشترک فرانسه، آلمان و ایران است، جایزه بهترین فیلم جشنواره منتقدان عرب برای فیلم‌های اروپایی را نیز دریافت کرد. این جایزه در «جشنواره بین‌المللی فیلم الجونه مصر» اعلام شد و از بین ۲۲ فیلم اروپایی به «دانه انجیر معابد» تعلق گرفت. در ادامه کشمکش برای گره‌گشایی از مسئلۀ اسلحۀ گم‌شده منجر به بدگُمانی و سوءظن کاراکتر اصلی نسبت به همسرش (با بازی سهیلا گلستانی) و دو دختر جوانش (با بازی مهسا رستمی و ستاره ملکی) می‌شود.

به‌طور خاص، منتقدان به استفاده از سکانس‌های بی‌ارتباط و تکراری اشاره کرده‌اند که در آن‌ها، هیچ‌گونه حرکت روایی موثر یا کاراکترسازی عمیق وجود ندارد. این ضعف‌های ساختاری باعث شده تا طبق نقد فیلم دانه انجیر معابد در نهایت نتواند به یک اثر سینمایی قابل توجه تبدیل شود. اگر گشتی در کانال‌ها بزنید، احتمالاً به فایل لو رفته فیلم «دانه انجیر معابد» برمی‌خورید. اما این فیلم در جشنواره کن حال و هوای دیگری داشت و علاوه بر اینکه نامزد نخل طلای کن ۲۰۲۴ شده بود، موفق به کسب پنج جایزه از این فستیوال شد و در واقع به لحاظ سینمایی می‌توان گفت با یک اثر متفاوت طرف هستیم.

ایمان، همسر و دو دختر ۲۱ و ۱۷ ساله دارد که رابطه او با آنها به محور اصلی فیلم بدل می‌شود، جایی که رضوان دختر بزرگ‌تر، شاهد زخمی شدن دوست نزدیک‌اش در خیابان می‌شود و این سرآغاز اتفاقات غریبی است که جهان فیلم را از خشونت بیرون از خانه به درون آن هدایت می‌کند. لازم به ذکر است که موضع‌گیری‌های نویسندگان کاملاً شخصی است و فینیکس مسئولیتی در قبال مواضع ندارد.حقوق کلیه مطالب برای مجله فرهنگی – هنری فینیکس محفوظ است. قاضی تحقیق ایمان در میان ناآرامی های سیاسی در تهران با پارانویا دست و پنجه نرم می کند.

عنوان فیلم، سریال یا بازیگر مورد نظر خود را جستجو کنید تا براحتی بتوانید فیلم و سریال مورد علاقه خود را پیدا کنید. استفاده از مطالب، تصویرسازی ها، عکس ها، فیلم ها و پادکست ها با ذکر منبع و لینک مستقیم به وب سایت پلاك 52 بلامانع است. تنش‌های دیپلماتیک بین ترکیه و ایران در روزهای اخیر تشدید شده و مقام‌های هر دو کشور اتهاماتی را درباره سیاست‌های منطقه‌ای به‌ویژه در مورد سوریه علیه یکدیگر مطرح کردند.

این درختان به دلیل زیبایی و سایه‌ ای که ایجاد می‌ کنند، در بسیاری از معابد و مکان‌ های مقدس کاشته می‌ شوند. محمد قربانی در مقاله‌ای با عنوان «رسول‌اف یا ایرج ملکی؟» به این مسئله پرداخته و این فیلم را به‌عنوان یک اثری سیاسی و ایدئولوژیک ارزیابی کرده است. به گفته وی، فیلم پر از کلیپ‌های پراکنده از درگیری‌های خیابانی است که هیچ توجیه درون‌فیلمی نداشته و بیشتر مخاطب‌های این تصاویر، منتقدان جشنواره‌های سیاسی همچون کن هستند که به‌جای داستان‌پردازی واقعی، فیلم برای رسیدن به جایزه ساخته شده است. ​قسمت پایانی دانه انجیر معابد نسخه هارتر و لخت‌وعورتر فیلم «برادران لیلا»ست؛ اگر لیلا در آن فیلم به‌صورت پدرش سیلی می‌زند ثنا در اینجا سرپرست خانواده را با شلیک گلوله از میان برمی‌دارد و بر گورش گریه می‌کند.

داستان این فیلم در جریان اعتراضات ۲۰۲۲ به‌دنبال مرگ مهسا امینی شکل گرفته و حول محور یک خانواده محافظه‌کار چهار نفره است که در جریان اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» از هم می‌پاشد. فیلم با فضایی هیجان‌انگیز و دلهره‌آور، وضعیت خفقان‌ در جامعه ایران را به تصویر می‌کشد. “دانه انجیر معابد” نگاهی تیزبینانه به نظام‌های اجتماعی معاصر دارد و با بررسی مفاهیمی نظیر فساد، عدالت و مسئولیت‌پذیری، مخاطب را به بازاندیشی در نقش فرد در برابر ساختارهای کلان اجتماعی دعوت می‌کند. فیلم با جسارت، مرزهای اخلاقی و عملی را به چالش کشیده و تماشاگر را با سوالاتی عمیق و بی‌پاسخ رها می‌کند. فیلم داستان مردی به نام ایمان را روایت می‌کند که بیست و یک سال در خدمت حکومت بوده و حالا با یک ترفیع به مقام بازپرس دادگاه انقلاب رسیده، به این ترتیب صاحب خانه‌ای سه خوابه و امکانات مالی بهتری خواهد شد، اما اولین روزهای آغاز کار او مصادف است با جنبش زن، زندگی، آزادی. درختان انجیر معابد، که به نام “انجیر معبدی” نیز شناخته می‌ شوند، نوعی درخت از خانواده انجیر هستند و به طور خاص در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری رشد می‌ کنند.

فیلمبرداری پویان آقابابایی با نورپردازی دقیق و قاب‌بندی‌های حساب‌شده، فضایی سرد و نگران‌کننده ایجاد کرده که به احساسات فیلم عمق می‌بخشد. موسیقی کارزان محمود با ظرافت و هماهنگی با داستان، تنش‌ها و عواطف فیلم را تقویت کرده است. تدوین فیلم نیز با ریتمی مناسب، تعادل خوبی بین سکون و تنش ایجاد کرده و مخاطب را همراه روایت نگه می‌دارد. مشاهده یک جنگنده رادارگریز سوخو-۵۷ فلون روسی در ایران به چند دلیل قابل توجه بود، نخست این که ایران در تولید مشترک هواپیماهای رزمی مدرن بسیار عقب‌تر از بسیاری از کشورهای همسایه خود است، دوم این که مسکو پیشنهاد تولید مشترک این جنگنده را به دهلی‌نو داده است.

این فیلم دربارهٔ یک قاضی دادگاه انقلاب تهران است که با شدت گرفتن اعتراض‌های سراسری به‌طور مرموزانه‌ای اسلحه‌اش گم می‌شود. برخی منتقدان در مقوله نقد فیلم دانه انجیر معابد را از جنبه‌های فنی و دراماتیک بررسی کرده و اشاره کرده‌اند که فیلم از لحاظ روایت، توانسته است تا دو سوم ابتدایی خود موقعیت‌های جذاب و چالشی را ایجاد کند. اما در نهایت فیلم با پایان‌بندی که به‌ویژه مشابه با پایان‌بندی «برادران لیلا» است، به یک نتیجه‌گیری ضعیف و بدون تاثیر می‌رسد. این منتقدان به این موضوع اشاره کرده‌اند که اگر فیلم با یک پایان متفاوت و به‌مراتب عمیق‌تر تمام می‌شد، شاید می‌توانست به یک اثر سینمایی برجسته تبدیل شود. از دید برخی از منتقدان، فیلم «دانه انجیر معابد» نتواسته است به‌طور دقیق و واقع‌گرایانه به مسائل اجتماعی و فرهنگی پرداخته و تنها به نمایش خشونت‌ها و اعتراضات سطحی بسنده کرده است. برخی از منتقدان همچون محمد قربانی می‌گویند که فیلم به‌جای پرداختن به مشکلات واقعی و درونی جامعه، بیشتر به‌دنبال نمایش خشونت‌های بیرونی و بی‌نظم است.

شاخه‌های گیاه، تنۀ درخت میزبان را در میان گرفته و به تدریج آن را خفه می‌کند. محمد رسول‌اف، دو هفته پیش از اکران فیلم در کن، به‌طور مخفیانه از ایران خارج شد. وی که به دلیل اعتراض در ایران به هشت سال حبس محکوم شده بود، پس از فرار، کار تدوین فیلم را در آلمان به پایان رساند. اکران فیلم در سالن «گرند تئاتر لومیر» با استقبال فراوانی مواجه شد و تماشاگران بیش از ۱۵ دقیقه به تشویق او پرداختند.