محققان با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب و رصدخانه دبلیو ام کک برای مطالعه بزرگترین قمر زحل، تیتان، و تماشای حرکت ابرها در اطراف آن، همکاری کردند. نتایج اولیه این مطالعه که هنوز مورد بررسی همتایان قرار نگرفته است، منتشر شده است.
با ترکیب مشاهدات فضایی و زمینی، محققان توانستند نحوه تغییر ابرها را ببینند. وب داده ها را در مادون قرمز با ابزار دوربین مادون قرمز نزدیک (NIRCam) جمع آوری کرد و دو روز بعد Keck تصاویر تاییدی را نیز در مادون قرمز نزدیک ارائه کرد. ایمکه دی پاتر، محقق کک، میگوید: «ما نگران بودیم که ابرها زمانی که یک و دو روز بعد با کک به تیتان نگاه کردیم ناپدید شوند، اما با خوشحالی ما ابرهایی در همان مکانها وجود داشت که به نظر میرسید میتوانند شکلشان را تغییر دهند.» بیانیه.

محققان امیدوار بودند که در مورد آب و هوای تیتان اطلاعاتی کسب کنند و دریافتند که نیمکره شمالی ماه دارای ابرهای بزرگ است. کانر نیکسون، محقق ارشد این تحقیق، گفت: “تشخیص ابرها هیجان انگیز است زیرا پیش بینی های طولانی مدت از مدل های کامپیوتری آب و هوای تیتان را تایید می کند که ابرها در اواخر تابستان به راحتی در نیمکره شمالی تشکیل می شوند، زیرا سطح توسط خورشید گرم می شود.” برخی از این ابرها در نزدیکی کراکن ماری، دریایی از متان مایع در سطح ماه قرار دارند.
تیتان به دلیل جو غلیظش و همچنین دریاچه ها، رودخانه ها و اقیانوس ها در سطحش مورد توجه ستاره شناسان است. اما برخلاف زمین، این اجسام از متان مایع ساخته شده اند نه از آب. مقدار مایع به این معنی است که تایتان حتی ممکن است مکانی برای جستجوی نشانههای حیات باشد و علاقه به ارسال یک کاوشگر زیر آب به آنجا وجود دارد.
همچنین برنامه هایی برای ارسال هلیکوپتری به نام Dragonfly برای کاوش در ماه وجود دارد که در حال حاضر برای پرتاب در سال 2027 برنامه ریزی شده است. این مشاهدات اخیر وب و کک به هموار کردن راه برای این ماموریت کمک می کند.
زیبی لاکپشت، محقق اصلی دراگونفلای گفت: «این برخی از هیجانانگیزترین دادههایی است که از زمان پایان مأموریت کاسینی-هویگنس در سال 2017 در مورد تیتان دیدهایم و برخی از بهترین دادههایی است که قبل از رسیدن سنجاقک ناسا در سال 2032 به دست خواهیم آورد.» “تحلیل واقعا باید به ما کمک کند تا در مورد جو و هواشناسی تیتان چیزهای زیادی یاد بگیریم.”
توصیه های تحریریه